Deze week ga ik bij twee potentiële cliënten kennismaken. Een intake doen dus. Kijken of de hulpvraag duidelijk is, of mijn bedrijf daar het beste bij aansluit en of we met elkaar zouden kunnen en willen werken. Dat laatste is voor veel klanten nog wel eens een verrassing, ze hebben de indruk dat zij alleen bepalen of de samenwerking van start gaat. Als ik uitleg dat ik soms zelf ook "nee" zeg, omdat ik denk dat ik niet de juiste organizer voor hun vraag ben, of omdat het ook wel eens niet goed voelt, zijn ze helemaal verbaasd. Dat is anders dan bij een kruidenier, die het waarschijnlijk niet uitmaakt aan wie hij zijn aardappelen verkoopt. Ik ben dus benieuwd hoe het deze week gaat, want een leuk telefoongesprek is geen garantie voor een succesvol huisbezoek.
Wat het deze week nog meer bijzonder maakt, is dat bij één van de twee ook een collega op intake gaat. Op dezelfde ochtend nog wel, dus als het gesprek bij haar uitloopt, kom ik haar op de stoep tegen. We weten dus van elkaar dat we "in de race zijn" en tegelijk gunnen we het elkaar van harte. We zitten ook allebei niet om werk verlegen, dus er is geen noodzaak om deze klant voor ons te winnen. Voor wie die cliënt dan ook kiest, mijn collega en ik zijn er van overtuigd dat ze met de ander óók een prima keuze maakt. Misschien zit er zelfs wel samenwerking in. Hoe dan ook: het is een leuke start van het jaar!