Gepubliceerd: 31 oktober 2023

31 oktober: Afsluiting 

Dat was het dan weer voor deze maand en dit jaar. Ik hoop dat je veel plezier hebt gehad met de 14e editie alweer!  

Komend jaar krijgt D’ruitdaging als uitsmijter nog één keer een andere vorm. Ja je leest het goed, in 2024 wordt het na 15 keer D’ruitdaging tijd voor andere avonturen met mijn bedrijf. Er gaat héél veel veranderen, en ik ga spannende én leuke keuzes maken. Ik hoop dat ik ze ook allemaal ten uitvoer kan brengen, maar daar hoor je in de komende maanden vast meer over 😊. 

Dank voor al jullie ideeën dit jaar, voor de leuke reacties, de foto’s en jullie energie. Houd dat vast! En ik kom bij jullie terug, want ook voor jullie heb ik leuke verrassingen in petto komend jaar! 

Warme groet, 

Hilde 

Gepubliceerd: 31 oktober 2023

31 oktober: Hobby- en klusspullen  

Een trouwe deelnemer vroeg: help wat moet ik doen met al die naaispullen (en klusspullen) die ik gekregen of geërfd heb? En met de meubels van mijn schoonouders die ik eigenlijk niet zo mooi vindt passen in ons huis? Ja ze maakte goed gebruik van mijn verzoek om een vraag in te sturen hè? 😊 

Dus: wat moet ze met alle naaispullen van haar overleden schoonmoeder doen? Hoeveel naalden en garen is genoeg? Hoeveel ritsen, hoeveel meter elastiek? En wat te doen met de plamuurmessen van schoonvader, de verfrollers en alle schroeven en moeren? 

Allereerst: deze spullen hebben hier niet alleen een praktische bestemming, maar er hangt waarschijnlijk ook emotionele waarde aan. Daar gaan we allebei wat mee doen! 

Als je schoonmoeder veel gebreid heeft, of kleding genaaid, dan zijn er vast naai- en handwerkspullen die extra veel door haar gebruikt werken en die daardoor voor jou een speciale herinnering oproepen. Kies een paar heel herkenbare spulletjes uit, en vul daar een mooi diep fotolijstje mee. Een kleine schaar, wat klosjes garen, plak wat knoopjes tegen de achtergrond, een speldenkussen of een bolletje breiwol. Je maakt als het ware een klein kunststukje of een altaar, om je schoonmoeder en haar veelgebruikte spullen een ereplekje te geven. Hang zo’n lijstje bijvoorbeeld in de hobbykamer of bij de plek waar je zelf handwerkt. 

Dat zelfde kun je doen met de klusspullen van je schoonvader, misschien in een wat stoerdere variant: een houten bord met daarop een plamuurmes, een vorm van schroeven en moeren, zijn favoriete schroevendraaier etc. Hang dat bord bij de werkbank. Dat mag stoffig worden, dat hoort er een beetje bij! 

En verder: vraag jezelf af hoeveel je werkelijk naait, breit of haakt. Haal de beste materialen eruit, en gooi botte of kromme naalden en spelden weg. Ik ben er niet voor om lukraak allemaal bruikbare spullen weg te gooien, maar als je allemaal klosjes hebt waar nog maar een metertje garen op zit….dan mag je het jezelf ook gemakkelijk maken.  

Als je zelf geen kleding (ver)maakt, kun je overwegen de overtollige spullen aan een naaiatelier te geven, of aan een school, activiteitenbegeleiding of kunst-of modeacademie. Wel eerst even vragen of het welkom is, en anders is er altijd wel een gratis-weggeef-site op internet te vinden. 

De meubels, beste vragensteller, die niet in je interieur passen maar die wel een sentimentele waarde voor je hebben: kun je ze pimpen? Een andere kleur doet vaak al wonderen. Kun je in je huis één meubelstuk neerzetten (net zoals je dat fotolijstje maakte als symbool) en de rest laten gaan? In de entree, op de overloop, op een werkkamer of logeerkamer? Het zit hem tenslotte niet in de hoeveelheid of de omvang van de spullen, maar in de kwaliteit of de herinnering. Ik vergeet nooit dat ik ooit een collega had, in wiens huis heel erg veel meubels van zijn overleden schoonouders kwamen staan. Hij zei een keer tegen me: “elke keer als ik thuiskom, denk ik dat ik op bezoek ben bij mijn schoonouders”. Die spullen mogen een plekje hebben als je dat wilt, maar het is uiteindelijk jullie huis en jullie leven en je hoeft geen museum te bouwen voor de familie die er niet meer is. 

Heel veel succes! 

PS: vanavond komt er nog één berichtje over D’ruitdaging, zo rond 8 uur. Houd het in de gaten! 

Gepubliceerd: 30 oktober 2023

30 oktober: De was  

Een gecombineerde vraag vandaag: hoe krijg je vergeelde vlekken uit wit textiel en hoeveel wasmanden zijn handig en waar laat je ze dan? 

Voor de vergeelde vlekken moest ik zelf ook op zoek op internet en ik kwam hier uit. Wees voorzichtig met uitproberen, ga van milde middelen naar sterker of chemischer als het niet meteen lukt. 

En de wasmanden…dat is heel persoonlijk. Hoe ver ga je met voorsorteren van de was? De meest gebruikte manieren waren vroeger in elk geval witte was, bonte was, fijne was. Maar wie heeft er nog alleen maar witte lakens en handdoeken en ondergoed? Wij hebben zelf twee wasmanden: een voor beddengoed en handdoeken e.d., de ander is voor de rest, de bonte was. Ze staan op de badkamer, en ik zet er meestal een plastic wasmand naast om een beetje te sorteren. Een korte was voor t-shirts en kleding die niet zo erg vuil geworden is. Een normale was voor spijkergoed, sportkleding en ondergoed. Lingerie gaat in een wasnetje bij de korte was. En natuurlijk let ik wel op nieuwe kleding en verkleuring. 

Maar wat als je niet zoveel ruimte hebt voor wasmanden? Het zijn natuurlijk ook ondingen die veel ruimte innemen. Denk eens in de hoogte. Bij een bekend blauw-geel warenhuis hebben ze stapelbare wasmanden met een klep, of met uitschuifbare manden. Je kunt een waszak overwegen voor droge vuile was. Je kunt de wasmachine (en droger?) omhoog plaatsen en de ruimte eronder gebruiken voor wasmanden, of je maakt juist een plank erboven waar je wasmanden op kunt zetten (minder handig bij een bovenlader). Er zijn wastafel-ombouwkasten met daarin wasmanden verstopt. En heb je écht heel weinig ruimte: overweeg dan een of meer compacte wastassen. Hang ze aan haken boven elkaar. Verzamel per tas één lading was, en je weet precies wanneer wat aan de beurt is.  

Zit je gouden tip hierbij? Of heb jij nog een goed idee om te delen? We horen het graag! 

Gepubliceerd: 29 oktober 2023

29 oktober: Sieraden  

Een moeilijk en soms pijnlijk onderwerp voor vandaag: sieraden, echt en nep en erfstukken. Dat geldt vooral voor de prijzige stukken of de erfstukken natuurlijk. Het is bijna zonde om ze niet (meer) te dragen, maar verkopen of weggeven is ook zoiets! Ik zal je vertellen wat ik ermee heb gedaan, en ik hoop dat je daar voor vandaag zelf inspiratie uit haalt. 

Toen mijn moeder ruim 8 jaar geleden overleed, kreeg ik als enige dochter de sieraden. Daar zaten stukken bij die ik wel wilde dragen, maar ook stukken die alleen een sentimentele waarde hebben. En bovendien was er veel meer dan ik wilde hebben. Nadat ik er een paar stukken had uitgehaald, ging de doos met sieraden rond onder mijn schoonzussen en de kleinkinderen. Twee nichten die veel voor mijn moeder hadden gedaan, kregen een ring en een ketting. En wat overbleef kwam weer terug bij mij ☹ 

De spullen zonder waarde, zowel financieel als emotioneel, gingen naar de kringloop of de verkleedkist van een kleuterklas. Een echt gouden kettinkje zonder slotje of hanger verkocht ik aan een juwelier. Van de opbrengst kocht ik een mooie vulpen die ik met heel veel plezier gebruik. Een paar broches bewaar ik uit sentimentaliteit, net als een armband die me eigenlijk net te klein is. De trouwringen van mijn ouders heb ik na overleg met mijn broers laten omsmelten en er bij een goudsmid een moderne ring van laten maken. Het jaar van hun huwelijk en het jaar van het maken van de nieuwe ring zijn erin gegraveerd, zodat ik oud met nieuw verbind. 

Er liggen nog een paar dingetjes die ik gewoon nu nog wil bewaren. Misschien denk ik er over een paar jaar anders over, dat zie ik dan wel. Met zulke spullen hoef je geen haast te hebben. 

Ik heb een paar sieraden die ik heel vaak draag. Een armband die ik kocht van een cadeaubon van een erg leuke groep studenten van Fontys. Een ring in hetzelfde ontwerp als die armband toen ons gezin compleet was geworden. Onze namen staan er allevier in. Een paar sieraden uit Schotland of Wales. En een paar armbanden met kralen en bedels die ik her en der bij elkaar sprokkelde. Leuke herinneringen die niet weg gaan. Het past allemaal in een klein doosje. Meer hoef ik niet. Ik ben gelukkig geen mens voor briljanten en saffieren 😊 

Wat heeft deze opdracht met jou gedaan? En wat heb jij met de sieraden, echt of nep, gedaan?